Avelaíña inversa

A avelaíña ficou morta no teito do meu cuarto.
E eu sen tempo para enterrala.

Nanit, estúpidos

A Vaqueria | Feans

No canto de ir a menos,
eu sei dun que vai a máis
a escuridade axexa
e os bechos son mortais.

O medo é libre e libre é o home
o home libre non teme, se come.
Ou si?

Nanit, estúpidos.

Hai uns 15, ímoslle chamar, "naseiros"

Hai uns 15, ímoslle chamar "naseiros", soaba esta canción (nunca, imposible) nunha especia de casa abandoada/alpendre cun alto ratio de cables por metro cadrado. Melodías morriñentas dun pasado non vivido (como me gusta xuntar ese substantivo con ese verbo) que fixeron que anos máis tarde eu baixase os domingos á tarde, pola rede, do monte. Sonche do monte, e sempre o serei, porque o máis probable é que non volva lembrar o contrasinal para borrar iso. Foi divertido e ilusionante. Moito, moito. Foi misterioso, secreto. En fin, que vos vou contar? Como isto, aínda que con moita máis inocencia. Se tivese tido os collóns necesarios, sabe deus que pasaría. Probablemente sería un becho raro, pero quizais tería unha moza dacolá. Novamente as pequenas grandes decisións, novamente o "efecto bolboreta".

Boa noite, colegas. Estou canso e aínda non rematei co que estaba.

Veña máis unha

Cambio de Hábitat / Habitat change | Hernán Piñera

Meses e meses sen escribir aquí, e escribindo pouco tamén noutros sitios. A reflexión non para, pero quizais diminúe. Hoxe quixen escribir e tiven a forza de abrir na xanela este vello blogue, o cal espero non abandonar nunca. No coche viña pensando en comezar cun "non sei se é o mundo o que está mal ou son eu" (era algo máis poético, pero non me lembro), e esa é a miña reflexión dos últimos meses.

A de hoxe non foi, nin de lonxe, a máis dura, mais foi unha máis. E xa estou canso de acabar confundido e de acabar xustificándome en cousas que me parecen contradicións. Intento pedir igualdade e respecto, pero igual son eu que non teño paciencia e son arisco, aínda que sempre me considerei moi boa persoa e afable. Pero claro, un só ve a palla no ollo alleo, e eu igual non son menos. Son unha persoa difícil de tratar e á que todo lle molesta? Dáslle a man á xente e cóllenche o brazo? Se es amable trátante de tonto? As novas xeracións veñen (vimos) parvas de todo?

Non sei, pero xa me canso de tantas cancións de guerra. Agora mesmo quixera pasar máis tempo só...