“Escribo, porque escribo en galego" (nomeadamente en madrugadas solitarias)
lunes, 1 de noviembre de 2010
A vida
A vida ás veces lévanos onda non queremos ir. É coma a raíz cando atopa unha pedra no camiño: non pode furala e ten que dar un rodeo, pero seguirá medrando, iso é o que importa.
Sen duda o que importa non son os atallos, só que os camiños que tomamos sexan camiñados en libertade e cheguemos a algún lugar con nome. Tamén sorrín coas felicitacións da embarazada. Unha aperta
Sen duda o que importa non son os atallos, só que os camiños que tomamos sexan camiñados en libertade e cheguemos a algún lugar con nome. Tamén sorrín coas felicitacións da embarazada. Unha aperta
ResponderEliminar